Paul is een golfer. Hij heeft een elektrische golfkar die hij 's nachts oplaadt in de keuken.Â
Paul vertelt zelf wat er gebeurd is.
Je kan tijdens het beluisteren, zijn getuigenis ook lezen en de beelden van de brand bekijken.
Paul, vertel eens, wat heb je meegemaakt?
In de nacht van 17 op 18 maart werd ik wakker in mijn huis. In het midden van de nacht door kapot, springend glas. Ik merkte onmiddellijk een hitte. Ik lag in mijn bed, ik ben eruit gesprongen. En ik wilde via de trap naar beneden gaan. Maar onmiddellijk voelde ik dat dat niet ging. Dat was een muur, een muur van hitte. Ik heb me omgedraaid. Ik ben onmiddellijk naar de vloer gedoken omdat daar nog een laagje lucht, zuurstof zit. Die vloer die was gloeiendheet. De zuurstof, de lucht zelf, was heet. Het was heel moeilijk, maar op handen en voeten ben ik op zoek gegaan naar het raam van mijn slaapkamer. Omdat ik dan via dat raam op mijn plat dak zou kunnen terechtkomen.
Maar ik was eigenlijk het noorden kwijt. Het was donker. Er was rook. De elektriciteit was uitgevallen. En nogmaals die hete, hete lucht. Even dacht ik dat ik mijn raam nooit zou kunnen vinden. Dan besefte ik van oei ik ben een beetje te ver. Dan ben ik gelukkig op mijn stappen kunnen terugkeren, heb ik dat raam opengedaan. Maar heel voorzichtig. Ik besefte dat als ik nu dit raam onmiddellijk opendoe, dan ga ik een probleem hebben. Dan ga ik een soort van back draft hebben. En ik heb dan dat raam centimeter per centimeter opengedaan.
Dan kwam ik terecht op mijn dak. Daar was die koepel waarvan de ramen al kapot waren. Die stond in lichterlaaie. Gelukkig heb ik op mijn dak een brandladder liggen. Ik heb die brandladder naar beneden gestoken en ik ben zo in mijn tuin terechtgekomen.
Ik ben dan onmiddellijk naar de slaapkamer van mijn zoon gerend, via de tuin, op zijn raam beginnen bonken en zijn naam roepen. Maar daar was geen reactie.
Ik woon in een binnengebied en ik heb geen rechtstreekse toegang tot de straat. Ik stond daar in mijn ondergoed, op blote voeten, geen GSM. En ik ben dan naar de straat gelopen om via de buren de hulpdiensten te verwittigen. Want anders weet niemand wat er gebeurt. De buren reageerden, ik ben terug binnengelopen. Terug naar het raam van mijn zoon. Er terug op geslagen, terug geroepen, maar geen reactie.
En dan dacht ik, ik heb hier maar één oplossing. En dat is zolang het op vuur brandt, geraak ik niet tot bij mijn zoon. Dus ik moet dat vuur uit doen. Ik heb mijn tuinslang aangesloten. Gelukkig heb ik van die grote hoge drukleidingen. En opnieuw de deuren van de ruimte waar de brand woedde heel voorzichtig opengedaan en heel zachtjes beginnen blussen.
Ik heb dat vuur uitgekregen. Maar dan besefte ik van dat is veel te heet. Overal ligt kapot glas. Ik geraak er niet door. Dan ben ik terug naar het raam van mijn zoon gegaan. Ik heb een hamer genomen. Ik heb zijn raam ingeslagen. En opnieuw slaagt die hitte u tegemoet. En die rook. En het is heel heet.
Je doet dan dat gordijn opzij en dan zie je dat dat bed leeg is. En dan is het paniek, want je denkt, oei, die is de verkeerde kant uitgevlucht en ik ga hem binnen enkele meters op de grond tegenkomen. Levenloos. Maar dan besefte ik van neen die is niet thuis. Dan zijn de brandweerlui aangekomen en ben ik opgevangen door een ziekenwagen. En hebben ze mij of afgevoerd naar het ziekenhuis. Een paar uur later bleek dat er gelukkig geen al te erg was en dat ik naar huis mocht.
Ja, en wat was dan de oorzaak van de brand?
De oorzaak van de brand was een batterij, een batterij die aan het opladen was. En die waarschijnlijk ontploft is.
En, wat waren de gevolgen voor jouw persoonlijk schade?
Ons huis is voor twee derde vernield. De keuken is uitgebrand. De vloeren en het dak zijn verkoold. Eigenlijk was dit een brand zonder al te veel vlammen, maar vooral een soort van smeulbrand die verschillende uren geduurd heeft. Want anders konden die balken van mijn dak niet zo verkoold zijn. Alles moet eruit, die balken moeten eruit. Er moet een nieuw dak op. Er moeten nieuwe vloeren in. En helaas ook alle geurhinder van het roet, verbrande geur.
En, wat zou je Mensen adviseren nu dat je dit hebt meegemaakt?
Twee zaken. Installeer toch rookmelders, brandmelders en bij voorkeur brandmelders die met elkaar in contact staan. Omdat wanneer er iets gebeurt, een brand op een plaats die ver van je verwijderd is, dan ga je dat brandalarm niet horen. Wanneer die brandmelders met elkaar in verbinding staan, dan gaan alle brandmelders af. En het tweede ding is noodverlichting. Want ook al reageer je juist maar je moet de weg wel vinden. Je moet ergens een teken hebben dat dat de juiste weg is, een vluchtweg.
Ja want die gsm lag misschien op je nachtkastje, maar daar had je geen tijd meer voor.
Je hebt niks bij. Als het noodlot toeslaat, heb je geen tijd. Je hebt nul tijd. Dit, dit had geen seconde langer mogen duren. Want indien ik niet zou wakker geworden zijn van het kapot springen van de vensters van de ramen, dan zou ik er waarschijnlijk verder door geslapen hebben en waarschijnlijk nooit meer wakker geworden zijn.
